Een interview met Angela Wiedl van haar nieuwe album „Der Engel an deiner Seite“
|
||
Lente
2008. Ik heb een afspraak met Angela Wiedl. Wij willen over haar nieuwe
album “Der Engel an deiner Seite” en over haar 30-jarig toneeljubileum
praten. We treffen haar bij het tournee “Das Frühlingsfest der
Volksmusik” waarmee zij als een graag geziene gala-vertolkster krap aan
een kwartaal lang door het land is getrokken en wat de mensen enthousiast
heeft gemaakt. Als we aan elkaar voorgesteld zijn, is mijn eerste indruk:
Een warmbloedige vrouw. Dat verrast mij bepaald niet, zo ken ik haar in de
eerste plaats al van de
televisie en ten tweede werd zij in de media al dikwijls als zodanig
beschreven. Ze glimlacht terughoudend maar beleefd. Ik ben gespannen wat
betreft de eerstvolgende uren
en laat mijn TV indrukken van Angela Wiedl de revue passeren. Hoe zij
hitparade na hitparade gewonnen
heeft, altijd met een stralende lach, maar zonder ook maar een enkele
vreugdekreet of met een pose van overwinnaar. Haar vreugde was altijd
ingetogen, eigenlijk gelijkwaardig aan haar liedjes. Met “Mama
Theresa”, “Doch das Herzklopfen…des verdank i dir” en “La storia
della montagna“ heeft ze haar grootste hits gelanceerd- drie titels, die
ver staan verwijderd van het genre “bierfeest-volksmuziek” dat op
zichzelf iets van een titel in zich dragen, zoals de zangeres zelf. Ik
neem de vragen door die ik haar graag zou willen stellen: over haar
ontdekker en producent Ralpf Siegel, over de liederen die haar na aan het
hart liggen, over de dingen die zij buiten het toneelpodium doet en over
de plannen voor de toekomst. En natuurlijk vraag ik naar haar nieuwe album
“Der Engel an deiner Seite”. En ik ervaar dat Angela Wiedl normaal
gesproken zelf haar liedjes uitzoekt. Maar deze keer was dat niet het
geval. Dit keer is Ralph Siegel, die zij zelf niet alleen als haar
ontdekker, promotor, componist en producent
bestempeld maar ook als “Vriend, waarop ik mij zou kunnen
verlaten toen alle anderen reeds uit het zicht waren verdwenen”, met een
verzoek bij mij kwam en vroeg of hij ditmaal de titel voor het album mocht uitzoeken en of ik bereid was er voor één keer mee in wilde
stemmen. Er is nu een album uitgekomen waarvan Angela Wiedl zegt zonder
omhaal: “Het is werkelijk een zeer, zeer goed album; dat weet ik!” Ze
schijnt daadwerkelijk tevreden te zijn met zichzelf en haar muziek, of het
nu het vertrouwen in de menselijkheid
betreft zoals tot uitdrukking gebracht in de balladen zoals “Hoffnung” of de
hartstochtelijke Rock ’n Roll “Fühl
dich wohl”,
waarmee zij het eerder vertellende, qua tekst diepzinnige album ongepast
dynamisch afsluit. Verbazend genoeg is dit de eerste titel van het album
waarvan zij in het gesprek vertelt. Terwijl het haar veel plezier bezorgt
bij het zingen zoals de fan bij het horen. Dat is dus ook Angela Wiedl. Ik
dans al meer dan 20 jaar Rock’n
Roll en Boogie,”zegt ze, “voor het tijdperk van de zestigers heb ik
veel over”. En waarvoor nog meer? Natuurlijk voor “München
leuchtet”, vertelt ze, het openingslied in “Der Engel an deiner Seite”.
De wonderbare atmosfeer van de titel mocht
zowel de toerist als ook de kenner van de stad de ziel raken:”München
straalt als een reuze sterrenzee – München straalt zodanig al was het
betoverd.” À propos “betovering”- de eerste single die bij het
horen absoluut de ziel beroert, heet precies zoals het album “Der Engel
an deiner Seite.” Dus in meerdere zin een lied over geloven/vertrouwen
dat in het leven van Angela een grote rol speelt. “Twee jaar terug, toen
mijn dochter is overleden”, vertelt ze, “heb ik geloofd nooit meer te
kunnen zingen. Het had kunnen gebeuren dat, bij een dergelijk gebeuren
mensen afknappen. Mijn kracht was het geloof in God. En het besef dat
Angelina wilde dat ik zing.”Angela Wiedl zwijgt even. We zwijgen beide.
Dan vervolgt ze:”Ik weet dat ik haar ooit nog eens terug zie en dan wil
ik haar kunnen zeggen dat ik doorgegaan ben met zingen. Voor mij zal het
nog lange tijd duren, voor haar niet langer dan een oogopslag. Een
oogopslag tot troost. En vele mooie herinneringen, die nooit
vergaan(vervliegen). Maar ook veel nieuw vertrouwen. Als de lieve God het
gewild zou hebben, dat ik niet meer zing, zou hij mij mijn stem hebben
afgenomen. Maar hij wilde dat niet, Hij heeft mij de muziek laten behouden.
Dat geeft mij kracht. Ik weet, zo zal het zijn.” Wellicht de
belangrijkste wijsheid in het leven van Angela Wiedl. Zij vertelt over de
ontmoeting met moeder Theresa, die zij voor het leven in het geheugen
heeft geprent.”Ze heeft mij gevraagd om me bij haar orde aan te sluiten.
Dat gaf me een bijzonder gevoel. Ik zei haar mijn plaats als zangeres
gevonden te hebben en voel dat deze ingeslagen weg de juiste voor mij is.
Toen heeft ze mij aangekeken en gezegd: “Ja, dan is het goed. Dan moet
het zo zijn.” Dat verklaart ook het verzoek van Ralph Siegel om de
liedjes voor het nieuwe album uit te zoeken. “Ik weet dat hij deze
liedjes niet alleen als producent heeft uitgezocht maar ook als vriend. Ik
heb nog enigszins getwijfeld, maar hij heeft me met zijn ideeën overtuigd.
(Mij uit het slakkenhuis gehaald.) Ik ben hem dankbaar. ”En met het
bewustzijn van de zangeres verenigt Angela Wiedl vele, meerdere kleine
opgaven in het album “Der Engel an deiner Seite”. De van de
geschiedenisvertelster (“Johnny und Marleen”, “Via Mala”,
“Eines Tages irgendwo”)
, de troosterin (“Doch
am Abend, da kommen die Träume“)
en de romantikerin (“I mag die mehr und mehr“) ,
en ook die van één der beste vriendinnen (“Gottes
Mühlen mahlen langsam”) of een dagboekschrijfster (“Wir
sind überm Berg”). Met de nieuwe versie van “Meine
kleine Freiheit”van Nicole uit het jaar 1983 heeft Angela
Wiedl een klassieker nieuw leven ingeblazen die qua tekst in haar leven en
haar filosofie past en die
muzikaal niet hoeft aangepast
te worden om ze goed aan te voelen, al was het voor het eerst voor Angela
Wiedl geschreven. We praten nu al 2 uur. De tijd die ongemerkt voorbij
ging. Angela Wiedl straalt kracht, rust en evenwichtigheid uit. Haar
woorden zijn weloverwogen en zelfbewust, maar werken – voor een artiest
verbazend onijdel. Het moet wel het geloof in een hogere macht zijn die
haar de deemoed verleent
waarmee ze haar beroep uitoefent en haar leven leeft. Dat men het succes
niet vasthouden kan en niet de inhoud van het leven is, heeft ze allang
begrepen. En meer nog:”Ik geloof dat alles terugkomt wat je aan andere
mensen geeft of aandoet.”Daarom geeft ze zelf de mensen het liefst
vreugde. Met haar stem, haar uitstraling en haar aan de wonderbaar
herinnerde schoonheid zoals die van Ingrid Bergman. Die beoefent ze met
Yoga en één maal per jaar met Ayurvedische
panchakarma.
“Dat zijn ontgiftingskuren, die in het lichaam afgezette
slakken en giftstoffen afvoeren en die vervolgens afgescheiden worden. Je
wordt met olie gemasseerd, weliswaar zeer krachtig en over het gehele
lichaam, en als de olie van je huid gewreven wordt, is het donkerder als
voorheen. Toen ze dat voor de eerste keer bij mij gedaan hadden, heb ik me
na een paar dagen gevoeld als een oude vrouw, had overal pijn, terwijl de
giftstoffen zich opgelost hebben en door het lichaam zijn verlaten. Maar
als je het overwonnen hebt, voel je je een nieuw mens. Ook bij het eten
let Angela Wiedl erop wat ze aan haar lichaam toevertrouwd, in
overeenkomstige deskundige boeken leest, en dat ze kookt volgens
overeenkomstig erkend en moderne voedingspatronen. Ze behoort wel tot de
mensen waarvan men kan zeggen, zij leven bewust. Waarop verheugt Angela
Wiedl zich op dit moment en hoe zien de plannen voor de toekomst eruit?
“Ik zou graag eens een album met oude liedjes opnemen, persoonlijke
lievelingsliedjes uit de dertiger en zestiger jaren, die de mensen zich
graag herinneren.” Een mooi idee waarvoor de stem van Angela Wiedl
perfect schijnt te zijn. Maar vooreerst verheug ik mij op het actuele
album “Der Engel auf meine Seite”en op de kerkconcerten die ik deels
solo en deels wederom met Oswald Sattler zal afwerken. Na een lange avond
nemen we kort voor middernacht afscheid. Angela Wiedl rijdt met collega’s verder naar het volgende tournee en zal
ook daar met stralende lach en bekoorlijke altstem op het podium staan en
de mensen een paar uren vreugde schenken. Omdat zij met hart en ziel
zangeres is. Ik zal aan deze avond en aan dit gesprek nog vaak terugdenken.
Mij op de volgende ontmoeting verheugen. En tot dat moment zal ik steeds
gadeslaan hoe lang een oogopslag duurt. Tobias
Reitz (
deze tekst komt van de homepage van Jupiter-Records) Van Duits vertaalt naar Nederlands door
Dhr. R. Bijlsma. |
||