Angela Wiedl slaat met het toepasselijk genoemd album „Abschied von Gestern“, dat „afscheid van gisteren“ betekent, een nieuwe muzikale weg in, zonder hierbij haar roots te verloochenen. Dat ze een begaafd jodelaarster en uitstekend zangeres is, heeft de inwoonster van München met haar enorme krachtige stem in de laatste 10 jaar met negen succesvolle cd's al bewezen. „Ik wil deze keer liederen zingen, waarmee ik het publiek mijn muzikale en vocale bandbreedte verduidelijken kan. We hebben met een fantastisch team gewerkt en hebben afwisselende en facetrijke titels in elkaar gezet. Daarnaast hebben we ook een lied als „Ballerina“ opgenomen, een lied dat zijn oorsprong duidelijk aantoont“ verklaart Angela.

Na de geboorte van haar dochter Angelina in maart 2000, matigde Angela Wiedl haar werkzaamheden, om meer tijd aan haar gezin te wijden. Haar ervaringen en ontroerende indrukken met dit kleine mensje in de arm, beschrijft ze in het lied „Du bist da (Angelina)“, dat als lied in de lente van 2000 als singel verscheen.

Een jaar later bestormde de jonge moeder de hitparades met „Was weiss ein Mann schon von einer Frau“. De expressieve krachtige tekst van deze typische Schlager, maakt duidelijk hoe weinig het ene geslacht van het andere geslacht weet. „In iedere relatie bestaan er dagen waarop je van je partner niets begrijpt. dan stelt men zich zelf de vraag: wat weet je eigenlijk van mij of waar cq wat is eigenlijk je probleem?“ Deze populaire Schlager bleef een half jaar in de Duitse top 20 en kwam in veel radio-hitparades op de eerste plaats.

Na deze twee titels is „Du bist Frieden“ de derde singel die van de cd wordt getrokken. „Toen ik het lied voor de eerste keer hoorde, was ik verrukt. De tekst, de compositie, alles past perfect bij elkaar. Mijn gezinnetje is mijn rustpunt. Bij mijn man en mijn dochter vind ik kracht, rust en vrede.“

Bij het lied „Als sie Balalaika spielte“ ontplooit Angela haar warme, volle Alt-stem. „De licht melancholieke wijze van de titel ontroert me. Bij het verhaal ervoer ik het gevoel van beiden en probeer dit ook met mijn stem in het hart van de luisteraar te vervoeren.“

Heel luchtig, gemakkelijk en bezield klinkt „Mein Freund der Wind“. „Als ik deze regels zing, zie ik mezelf over bonte weiden lopen en voel ik de wind door mijn haren. Heerlijke herinneringen komen dan in me op - een mooie tekst.“

De titelsong „Abschied von Gestern“ valt op door de Western-gitaren en de Country-invloeden. Het onderstreept echter indrukwekkend, hoe soeverein en plausibel Angela Wiedl de moderne Duitse muziek presenteert.

 

 

Biografie 

Het O zo muzikale ouderlijk huis vormde Angela sinds haar jonge kinderjaren. Vader en moeder traden op als het „Chiemseer Gezang en Jodelduo“ op en haar broer Willi ontwikkelde zich tot een operette-zanger. Sinds haar 13e jaar staat Angela in het voetlicht en oogstte bij talrijke optredens veel applaus met haar liedjes.

Vooral de krachtige jodelliedjes drukten een stempel op de vraag naar de jonge zangeres. Ze kreeg de gelegenheid om in landen als Canada, Japan, Singapore, Maleisië, Mexico, Frankrijk en Italië haar talenten te presenteren. Op 19-jarige leeftijd ondertekende Angela Wiedl haar eerste platencontract en meteen al met de eerste singel „La storia della Montagna“ en het gelijknamige debuutalbum, bereikte ze de hitparades

In de laatste 10 jaar was Angela Wiedl als zangeres van de populaire volksmuziek buitengewoon succesvol en daarvan getuigen de onderscheidingen en prijzen zoals „de Goldene Stimmgabel“ 1993 en 1994, 2 keer de „Hermann-Löns-medaille“, „de Gouden Waz-mikrofoon“, de „Edelweiss“ en „Echo“, deze voornaamste prijs van de Duitse platenindustrie kreeg ze als enige vrouwelijke prijswinnares in de rubriek „volkstümliche muziek“. Bovendien nam ze tweemaal deel aan de „Grand Prix der Volksmusik“. 

Op de televisie is ze stamgast en won ontelbare concoursen, zoals bijvoorbeeld twee keer achter elkaar de „Superhitparade der Volksmusik“.

In 1999 was ze vooral verheugd, als de lezers van de Münchner krant TZ haar in de rubriek Volksmuzikanten tot de stem van de afgelopen 1000 jaar kozen, boven artiesten als Patrick Lindner en Freddy Quinn.

In 1994 overhandigde Angela Wiedl persoonlijk een cheque aan moeder Theresa en haar Missionaries of Charity in Calcutta. Alle medewerkers deden afstand van hun gage van het lied „Mama Theresa“, om het geld bij de Nobelprijswinnares terecht te laten komen. Zoals altijd probeert Angela met haar liederen een beetje te helpen en de mensen aan het denken te zetten. Zo zorgde in 1995 de singel „Das Lied von Regenwald“ voor veel discussiestof en de media toonde een enorme interesse.

Geheel ander terrein betrad Angela Wiedl samen met panfluitiste Dalila Cernatescu met het lied „Echo's“ bij de Duitse voorrondes voor het Eurovisie Songfestival 1996. Beiden bereikten een uitstekende derde plaats. In november 1997 verscheen het album „Von Hirten, Leuteln & Krumperhax Marinsbua“, een Bayerisch Dreigesang - samen met haar vader Wilhelm en haar broer Willi zingt Angela echte traditionele muziek en verraste daarmee veel fans. Op grond van de vele positieve reacties en de grote vraag geeft de familie Wiedl in december, ook in 2001, weer een concert dat gevuld is met volop stemming.

In het kader van de tournee „Schlagerparade met Andy Borg“ presenteert de charmante inwoonster van München van januari 2002 tot maart 2002 veel van haar hits aan het publiek, maar natuurlijk brengt ze ook haar nieuwste liederen.

Het directe contact met de mensen is voor de sympathieke zangeres bijna een levenselixer. „Ik geniet van ieder ogenblik op het podium. Ik ben gelukkig als ik zie hoe de mensen van mijn muziek genieten, maar ook naar de teksten luisteren.“

De tijd als alleen puur volksmuzikant is voorbij. Er zijn voor Angela Wiedl geen grenzen meer tussen de muzieksoorten. Die grenzen zijn vloeien geworden en hebben aan betekenis verloren. Dit bewijst ze indrukwekkend met het album „Abschied von gestern“ en blijkt hoe goed deze moderne muziek kan klinken.

(Deze tekst komt van de homepage van Jupiter-Records)

Vom Deutschen ins Niederländische übertragen von Fanclub-Mitgliedern Carin und Richard van Mook